بهترین و معروفترین تار ساز کل تاریخ موسیقی ایران .با نام اصلی" آوانس آبکاریان" سال تولد بطور تقریبی : 1873 میلادی
مدفون در قبرستان ارامنه جلفای اصفهان .سال فوت : 1312 خورشیدی
یحیی اصول کار با چوب را از دوران کودکی در کارگاه پدر و عموی خود خاچیک و هامبارسون فرا گرافته و با توجه به نبوغ سرشار و دید دقیق زیبائی سانه اش ؛ ترکیب اصول و معیارهای تارهای استاد فرج الله و با سلایق عالی خودش تارهایی ساخت که چه قبل و چه بعد از او نظیر آن دیده نشده است .
در ارزش کار یحیی همین بس که تارهای ساخت او حتی اگر برفرض محال صدای خوبی نمی داشت از نظر فرم تراش و الگوی زیبای آنها میتوانست بعنوان یک اثر حجمی هنری و در واقع یک مجسمه زیبا و خوش تراش در تاریخ هنری ایران باقی بماند .
یحیی تا اوسط عمر در زادگاه خود ، در محله سنگتراشان جلفای اصفهان کارگاه داشت و بیشترین تارهایش را در همین شهر و با استفاده از چوب های همین ناحیه ساخت . این تارها اکثراً رنگ روشن تری داشته و صدادهی آنها اکثراً زنگدار و زیر خوان است .
یحیی برای مدتی کوتاه به قزوین رفته و نزد خواهر خود ساکن شد و ضمن اشتغال در اداره ارزاق آن شهر کارگاهی دایر نموده و با استفاده از چوبهای توت قزوین تارهای عالی ساخت پس از آن در تهران ساکن گردید و کارگاهی دایر نمود . عکس معروفی که از او به همراه میرزا عبدالله و میرزا حسینقلی و شاگردانشان باقی مانده یادگاری از آن دوره است .
یحیی در سالهای آخر عمر مجدداً به اصفهان برگشت و مشغول به کار گردید تا اینکه در سنین 57-60 سالگی و در سال 1312 خورشیدی در همانجا در گذشت .
بر طبق تاریخچه مختصربالا مشخص میشود که یحیی در سه مقطع زمانی و در سه شهر به تار سازی مشغول بوده و تعداد تارهای ساخت اصفهان او بیشتر از تارهای ساخت تهران و قزوین بوده است .
یحیی تار سازی خوش تکنیک و سریع بوده است . معمولا کارهای اولیه تراش کاسه تار از کنده توت و سبک کردن آنها توسط شاگرد ماهر او انجام میگرفته و خود یحیی کارهای ظریف و دقیق نهایی را روی آن اعمال میکرده است .
با توجه به این امر و سرعت بالای او ، تعداد تارهای ساخت او به نسبت اساتید قدیم بیشتر بوده و تخمیناً از چند صد تا هزار عدد بر آورده میشود ( در عکس معروفی که از او در کارگاهش برداشته شده است در آن واحد تعداد نسبتاً زیادی تار در کارگاهش دیده میشود ) از دیگر ویژگیهای بارز یحیی نکته ای است که اساتید قبل و بعد از او کمتر به آن توجه داشته اند : یحیی اولین سازنده ای بود که از ابتدای کار روند کیفی ثابت و مستمری ( به اصطلاح امروز : استاندارد ) را برای خود در نظر گرفت . با مقایسه کارهای متعدد باقیمانده از او به نتیجه حیرت آوری میرسیم : انحراف معیار در کارهای متعدد یحیی بسیار ناچیز و در حد صفر است . تمام تارهای باقی مانده از او حتی از نظر کوچکترین معیارها و اندازه های فنی و الگو احتلاف چندانی با هم ندارند ( البته با در نظر گرفتن این نکته که یحیی کلاً در سه اندازه بزرگ و متوسط و کوچک تار میساخته است) و این امریست که بیشتر از یک کارخانه با تکنولوژی مدرن انتظار داریم و نه از یک سازنده در کارگاه کوچک و ابتدایی خود .
|
امتیاز مطلب : 18
|
تعداد امتیازدهندگان : 6
|
مجموع امتیاز : 6
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
